Welkom op ons Reislog!

Dit verhaal is destijds live op het New York prikbord gezet, maar daar vrij onleesbaar geworden, dus ik verhuis hem naar eens hier naartoe (Lily .... jouw naamdeel is er bekaaid afgekomen, maar ik kan dat niet meer veranderen )

Ik heb de data een beetje omgegooid, zodat je gewoon de verhalen kunt lezen in de volgorde waarop ze hier verschijnen, wel zo makkelijk.

Hier vind je een overzicht van mijn andere reisblogs

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Marian en Lily

We zitten in New York!

Zo, wij zitten nu in New York City!!
En ondanks de moeheid van gister en pas tegen 11 en gaan slapen, ben ik toch al vroeg wakker! Mijn nichtje, Lily, had van de spanning de vorige nacht maar 1.5 uur geslapen (!!!!), terwijl we toch echt pas om 10 uur op Schiphol hoefden te wezen, dus die ligt nog knock out…:D

Wat een reis, gister, zeg! De vlucht gaf geen problemen, maar ik heb nog nooit eerder in zo’n krap toestel gezeten!!! Nou, 1 x, maar dat was naar de kanaaleilanden, dus dat is dan net een uurtje…maar dit was best pittig…ik zat in het midden en het was echt een toer om iets uit mijn tas te kunnen pakken…we zaten helemaal achterin, waar ook een pantry was, en dat was dan wel weer prima, hadden we lekker ruimte om af en toe de benen te kunnen strekken, want het gangpad, dat was ook super smal!

Maar? Wel eigen entertainment met veel keus! Het eten was echt lekker en ze kwamen regelmatig langs met drinken…(zelf had ik nog 4 kleine flesjes getapt voor we vertrokken,,,dus we zijn niet uitgedroogd, zal ik maar zeggen…)

Na 8 uur en de beslissing om nooit meer sardientjes te eten, zo zielig…., kwamen we aan op Newark, lekker klein vliegveld, de gemiddelde douane check zou rond een half uur zijn….
Nou….niet dus….
TWEE UUR! Ongelooflijk!! En dat in een klamme hitte van 27 graden!
De computers deden het allemaal niet zo goed, geloof ik, dus dat zal een reden zijn van deze belachelijke vertraging….
Mens, ik stond op knappen!
Maar, het is gelukt! En toen op naar die luxe Newark Express die elke 15 minuten langs komt en je binnen 45 minuten in Manhattan dropt….nu ja, door dat lange wachten, zaten we inmiddels volop in de spits, natuurlijk…

Er stonden al aardig wat mensen te wachten en na 25 minuten kwam er eindelijk een bus….pfff…bij de volgende terminal ging ie nog eens 20 minuten staan wachten…waarop? Geen idee!!!

En toen….file….file….file….terwijl je door een machtig oninteressant stuk New Jersey reed….Lily vond het zeer vergelijkbaar met de buitenwijken van Cairo, en ik moet zeggen, ik was het met haar eens!
Eindelijk in Port Authority besloten we maar uit te stappen (een stop te vroeg, maar lopend zou volgens ons sneller gaan)
Konden we meteen onze NY passen ophalen….

Nou is lopen met grote koffers natuurlijk toch lastig, vooral als je, zoals Lily, met grote ogen om je heen kijkt…het is natuurlijk toch een stukje Times Square waar je door loopt, compleet met lichten en uitzonderlijke types…en….matrozen!!! (Fleet Week…(:D )

Ik heb haar even op een hoek gepost met de koffers en wilde snel naar Planet Hollywood om de passen op te halen….maar ik zag die zaak niet….en dus aan een (op TS zeldzame) local gevraagd of zij het wist…tja…somewhere around here….wacht, ik google het even voor je…
Wat een tijd leven we toch en wat zijn NY ers toch heerlijk behulpzaam!

Het was inderdaad in de buurt, en een heerlijk souvenirs winkeltje,,,,ik heb echt genoten…op de terugweg zag ik mooie zwarte jongens staan met FREE HUGS banners….eerst liep ik verlegen door, maar toen bedacht ik me, wanneer krijg ik weer zo’n kans?

Echter, de jongen die ik op het oog had, stond met zijn rug naar me toe en draaide juist de andere kant op….toch gemist, die kans….en te moe om nou echt even terug te lopen, want inmiddels was ik ze voorbij….:(

Maar ik kwam wel met een Big Smile weer bij Lily terug….:D

Nog 5 minuten lopen, en we waren bij het hotel…en kregen we een kamer met 3 bedden! En dat houdt in dat we, voor dit hotel, geweldig veel ruimte hebben! Echt super! De wc (een van de vele op de gang) zit hier letterlijk om de hoek, dus dat kon niet beter, en de bedden zijn lekker solide en de airco doet het ook!

Het streetnoise valt vannacht reuze mee, al zei de man in de lobby wel dat dat nogal verschilt per nacht…

We zijn nog even voor een snap visit naar Bryant Park geweest, in de zwoele zomernacht, en wat was dat gezellig, zeg! Lily was ook helemaal onder de indruk! Dat wordt onze stek, er zaten ook allerlei mensen met een laptopje, daar, in het donker maar dan zie je het scherm tenminste goed! ;)

Daarna nog even gauw wat fruit en drinken gescoord in de supermarkt/deli schuin tegenover het hotel en daarna zijn we letterlijk gecrasht…..

Even kijken of ik mijn camera kan vinden, dan zet ik een fotootje er bij…

Lady Gaga and others

zo konden we het zien vanaf de hekken:

Verder heel kort langs de impressionisten, toen naar de Middel-eeuwse kunst (een verzoeknummer van Lily) en daarna op naar het dakterras….even wat drinken en eten.
De kunst daarboven kon me niet boeien, maar het uitzicht des te meer! Waanzinnig mooi, ondanks het heiige uitzicht. Lily heeft panorama foto’s gemaakt, misschien zet ik daar later nog eens een plaatje van neer.

Nog even langs mijn grote vriendin, en toen via de chique buurten van Upper East richting een metrostation, om onze 7 daagse metropas te kopen en richting het Ripley museum te gaan….Heerlijke jazz bandjes, vooral oudere artiesten, viel me op.
Uitgestapt bij Grand Central, waar we even door de grote hal zijn gelopen.

Ripley was heel gek. En de horde jonge tieners die vlak na ons kwamen ook…..wat een herrie komt er uit die Amerikaanse jeugd, zeg!

Nu liggen we gevloerd op ons bed….straks halen we wat eten bij de deli aan de overkant en gaan dat in het park verorberen…. daar zal ik dan meteen dit verhaal uploaden.
Ik verheug me ook al op het eerste bezoek aan Kinokunya (een schitterende Japanse winkel bij het park, vooral boeken, maar ook andere mooie dingen) en voor vanavond hopen we een plekje te kunnen bemachtigen op zo’n avondzeiltocht, ook al met de NY pas….ben reuze benieuwd of dat lukt, geen idee of die lui snel vol zitten? Lijkt me echt heerlijk, vooral met het onwaarschijnlijk hete zomerweer dat we hier hebben!! 28 graden!

Lady Liberty and others

Dag 2

Weer lekker vroeg wakker, natuurlijk, rond 5 uur….nog wat gedoemeld en daarna wat foto’s bekeken. We hadden de wekker vroeg gezet, want we moesten de eerste boot naar het Vrijheidsbeeld halen en de tocht naar de kroon te aanvaarden…

Wat lekkers en aansterkend bij het super supermarktje tegenover ons hotel gehaald en op naar Grand Central Station voor de metro naar het zuidelijkste puntje van Manhattan. Vlakbij het station kwam ik er achter dat ik mijn 7-daagse metrocard niet op zak had….100x mijn tas doorgezocht (een kado van Tripadvisor, met machtig veel vakken…..heel mooi, maar ik word er wel gestoord van, want chaotisch als ik ben, kan ik nou helemaal niets terug vinden!!:?)
En geen metrocard meer…bummer! Nou, terug naar het hotel om te kijken of ie daar lag, daar had ik geen puf in, dus gewoon betalen dan maar…..

(Lily in a New York Movie Scene….vonden wij…)

De hal van het station was weer heerlijk indrukwekkend, en door het vroege uur ook nog heerlijk rustig.
De trip verliep soepel en het ophalen van de kaartjes ook. Lily heeft nog even uitgebreid het beeld bekeken van die wereldbol (of zoiets, ik ga het nu niet googlen…) dat ze onder het puin van het WTC hebben gevonden….is ook echt wel indrukwekkend!

Door de ‘douane’ van SOL…jemig, ging supersnel…en het was rustig!
Bleek dat iedereen al op de boot zat! LOL…vorig jaar moesten we schouder aan schouder in de voorruimte wachten….maar nu dus heel relaxt meteen het bovendek op….en we zaten nog niet of de boot vertrok. Zo, even anders als onze aankomst in New York, zeg! (:P)

Bij SOL (Statue of Liberty) was het even zoeken naar hoe het liep met inchecken voor de kroon….nergens bordjes, je komt bij een checkpoint, je wordt terugverwezen naar het informatie centrum…daar staat een rij en de dikke, doch zeer vriendelijke ranger daar draait bij iedere klant weer geduldig zijn verhaal…en voorziet je van een knalroze armbandje waarmee je overal kunt aantonen dat je een kroonkaartje gereserveerd hebt….
Dat kost overigens maar 3$, maar je moet dus wel maanden van tevoren reserveren…de zomer is alvast vergeven, zo snel gaat het!

Wij mochten met een man (vrouw) of 10 naar boven. Ons plan was als laatste te gaan, dan zouden we niemand op houden….Nou, we bleken zo’n beetje de fitste van ons clubje en lieten ze al gauw achter ons…
De tocht naar boven was pittig, maar zeker niet zo pittig als ik had verwacht…345 treden.
Overigens zijn er wel degelijk een aantal punten waar je over zou kunnen stappen op de spiraal naar beneden, als het toch niet lukt.

Op verschillende niveaus zaten rangers die je moed in spreken en er nog even op wijzen dat je toch vooral ook oog moet hebben voor het interieur van de dame…..en dat is zo de moeite waard! Heel boeiend om zo’n beeld van binnen te zien.
Eenmaal boven was ook prachtig…ik ben dol op dit soort bouwstijl (is het ook Art Deco? Ik zou het wel zo classificeren…prachtig!) En een mooi uitzicht, natuurlijk, vooral op de details van madame zelf!

Het museum beneden in de sokkel vond ik trouwens ook onverwacht leuk. Allerlei info over hoe het beeld tot stand is gekomen met indrukwekkende detailfoto’s van vervlogen tijden.

(het hoofd van de moeder van de ontwerper heeft model gestaan voor het gezicht van Lady Lib…

Op naar Ellis Island. Nou, hier besteed ik nu geen woorden aan, dit moet je gewoon gaan zien als je de kans krijg. Geschiedenis met een hoofdletter G. En absoluut boeiende geschiedenis….ik schiet er steeds weer vol…

Na een stevige lunch met Lady Lib op de achtergrond vertrokken we weer naar Manhattan, alwaar we in het gras een uurtje hebben liggen slapen.

En om 3 uur op naar de Accomplice the Village.
Ook hier besteed ik geen virtuele ruimte aan, want het moet een geheim blijven. Maar ik zeg wel dit: je loopt door een geweldig leuk deel van Manhattan terwijl je in een verhaal wordt opgenomen en een soort misdaad op moet lossen….de acteurs waren weer super, de mede speurders gezellig en het verhaal leuk. We hebben er echt van genoten.

Wel blijft de hitte genadeloos, maar het verwachte onweer is gelukkig achterwege gebleven! Mazzel…

Als afsluiter een honkbalwedstrijd van de Mets (mijn team) en de Phillies (een sterk team). Gister hadden de Mets verloren, dus nu moesten ze wel even flink aan de slag! En dat deden ze…al snel stonden ze 2 punten voor, tjsakka!
De sfeer in zo’n Amerikaans stadion is echt heerlijk…supporters van de ene club zitten naast supporters van de andere club. Tussendoor allerlei gekke reclame, we hebben een Mets-tas gekregen, er werden T-shirts het publiek in geschoten met speciale handkanonnen en ga zo maar door….
Om van het eten en drinken waarmee geleurd wordt maar niet te spreken…
Als je een seasonticketholder bent, dan kun je ook onmogelijk slank blijven….eerlijk waar!

(Overigens gooit mijn camera alles verder weg dan het is...en zoomen kon ie niet zo goed....B)-

Helaas kwamen de Phillies in de 7e en 8e inning sterk terug en werd de stand 2 – 4…..
Het werd ook kouder en wij werden moeier en moeier, dus uiteindelijk zijn we naar huis gegaan….en ik weet eigenlijk nog steeds niet hoe het is afgelopen…straks maar eens googlen….

Fleet Week in NYC ;)

Thuis bleek het Bryant Park al te sluiten (23 uur) dus heb ik het voorbeeld van Lily maar gevolgd en ben ook gaan pitten…..na een heerlijke dag….
(oh, en mijn metrocard zat gelukkig in de zak van de bloes die ik de dag ervoor aan had! Pfff, gelukkig…)

Sex and the City

Vanmorgen eerst naar een diner waar we gister langsliepen en wat er gezellig uitzag. Het was een onwijs mooie diner met een kleurrijke, gezellige inrichting: Moonstruck.

Heerlijk gegeten, een echt Amerikaans ontbijt met prima koffie waarvan je dan eindeloos een gratis refill krijgt. Lily wilde pancakes, maar dat was niet op het menu te vinden en dus ging ze voor een wafel met Maple Syrup. Ik had een heerlijke champignon omelet met home fries (een soort rosti’s) en geroosterd brood.
Achteraf zagen we anderen wel pancakes nemen (3, en dan megaformaat, per portie) dus dat gaan we binnenkort eens samen delen….

Daarna op naar de ontmoetingsplek voor de Sex-and-the-City tour (SATC). Een heerlijke wandeling langs een straat die ik volgens mij nog niet kende. Weer allemaal voor mij nieuwe, prachtige gebouwen gezien en natuurlijk aparte mensen…dat is non-stop.
De ontmoetingsplek bleek tegenover het Plaza te zijn, geen onbelangrijke plek voor een SATC tour!

Voornamelijk vrouwen, uiteraard, van allerlei allooi, en een enkele man die mee moest van zijn vriendin of die van de herenliefde is en dus zelf ook fan..
De linker meid van deze foto was op stap met 3 vriendinnen voor vrijgezellen uitstapje, deze zomer gaat ze trouwen. Ze waren prachtig uitgedost.

De tour was onwijs leuk en gezellig! Echt continue langs plekjes uit de serie met een juffer voorin de bus die alles toelicht en videoschermpjes waarop een aaneenschakeling van clipjes te zien was. Super leuk gedaan! Een voornamelijk door de West Village en Soho, dus zulke gezellige buurtjes!

De eerste stop was een uitdagende winkel waar Samantha regelmatig shopt: the Pleasure Chest….met korting…
De inkopen daar kunnen niet door de censuur, dus die laat ik aan jullie verbeelding over…

Verder natuurlijk nog Buddhakan (pin me niet vast op de spelling) en Aiden’s bar, waar Cosmopolitans voor ons klaar stonden….op de plek waar Carry met haar hand vol bewondering over de bar strijkt. Het is een schitterende bar trouwens, niet op Mulberry maar op een andere straat. Ik heb regelmatig foto’s van street corners genomen, zodat ik thuis de route nog even uit kan stippelen.
Uiteraard ook een stop in de buurt van wat kleine (prijzige, ondanks de korting) winkeltjes, om uiteindelijk te verzamelen op een sfeervol hoekje om te genieten van een cupcake.

Al met al vond ik de tour onwijs leuk!
En….hij eindigde bij de bibliotheek waar Carrie net niet met Big is getrouwd en voor ons dus om de hoek! Zondag, dus we konden niet naar binnen, maar via het park op weg naar ons hotel kwamen we weer langs een winkeltje waar een leuk kort broekje voor 7$ in het winkelraam te koop stond….daar hadden we nog we puf voor…..en eenmaal binnen bleken ze ontzettend leuke spulletjes te hebben voor ontzettend weinig geld en Lily heeft dan ook een hele outfit gekocht.

En even verderop een toeristenwinkeltje, 10 ansichtkaarten voor 1$....haha, voor een ieder die een kaartje krijgt, het was lekker budget.

Toen even gechild in het hotel, een kopje thee op de fire escape, gegeten in Bryant Park (heerlijke warme goedgevulde sandwiches van Pax, een keten die prat gaat op hun ‘wholesome’ food….) en daarna op naar de Harry Potter tentoonstelling. Daar konden we met onze NY passen in.
Leuk, leuk, leuk! Prachtig! Allemaal props van de diverse films (de echte spullen, dus!!!).
Kostuums van bijna allerlei acteurs, inclusief het mooie gewaad van de eerste (en enige echte) Dumbledore en de jurk van Hermione, de Boggard cabinet, de kruidentuin met schreeuwende wortels (weet even niet meer de naam), Hagrid’s hutje waar ook zijn kleding hing….gigantisch! (Lily merkte op dat hij na de films vast zijn baard heeft afgeschoren om niet al te herkenbaar te zijn…ROFL)

Quidditch attributen, Death eaters, de roze kamer van dat enge mens, afijn, noem maar op. Het was een ware tocht door Hogwarts!
Een van de supposten (die overigens allemaal Brits leken), kwam regelmatig naar ons toe en lichtte het een en ander toe en vertelde over wat voorvalletjes die op de tentoonstelling had plaatsgevonden…volgens Lily had ik sjans, maar de goede man was al gauw 20 jaar jonger, dus al richtte hij zich vooral naar mij, ik zal vast niet degeen zijn die zijn aandacht had getrokken….

Als laatste (we waren ook nog op weg naar ToTR, maar onze moede lijven stonden dat niet meer toe) hebben we nog een slush genuttigd op de trap van Times Square…..het was er DRUK DRUK DRUK! Niet te geloven….we besloten dat Memorial Weekend en Fleet Week daar een grote rol in speelden, want dit was echt niet normaal meer. En dat in die hitte!
Maar, het werd donker en dus wel weer indrukwekkend met al die lichten! Even lekker mensen gekeken. en natuurlijk de Disney Store, M&M's etc....


Daarna uiteindelijk met moeite terug naar het hotel. Nog even wat ingeslagen in het supermarktje, alwaar we met veel toewijding hebben geprobeerd de Chinese jongeman achter de toonbank aan het lachen te krijgen….en, op het allerlaatst heb ik toch een glimlach gespot.

(wat mooie gebouwen onderweg)
In de veels te warme lift in naar ons verdiepinkje, dodelijk vermoeid op bed geploft….geen puf meer om tanden te poetsen….knock out.

Nu is het ochtend en de verwachte onweersbui is aangekomen….nou, dat wordt dan Macy’s…he, wat vervelend nou….

Rockefeller Centre

Toch is het nu eindeloos veel heter en vooral klam klam klam….iedereen loopt te zweten en te gapen met grote wallen onder de ogen. Nou, dat laatste geldt alleen voor de toeristen, want die gaan natuurlijk stug door met hun drukke programma…net als wij. B)-

Ontbijt in een klein tentje tegenover het hotel. Weer lekker Amerikaans met een cheese bagel, een chocolate glazed doughnut en meer van dat soort dingen…wil ik met mijn credit card betalen, kan ik dat ding nergens vinden! Tijdens ons ontbijt kijken we alletwee mijn hele tas om de beurt een paar maal na net als mijn twee portemonnees (heel handig….NIET!) waaaah….niet te vinden. Brainstormen waar dat ding kon zijn…bij de super om de hoek? (bleek niet zo te zijn) of bij de HP tentoonstelling? (we gaan straks toch die richting op) of ergens in het hotel….

Afijn, wij weer terug naar onze kamer…niet te vinden….bijna alle bedden ondersteboven gehaald….kijk ik nog een keer mijn portemonnee na…en ja hoor, gewoon in een zijvakje…
Pfff, was toch wel even zweten…wat een dozen zeg…maar net niet zo erg als de juffertjes bij zo’n eettentje….die zullen zeker nooit het licht uitvinden….8-)

Opgelucht gaan we richting Times Square voor de Pompei voorstelling…nog even op zoek naar een postkantoor, dat moet hier in de buurt zijn, maar opeens bedachten we dat het Memorial Day is en dat soort gebouwen dus geen dienst doen vandaag…

De tentoonstelling (hetzelfde pand als HP) was weer heel mooi verzorgd…letterlijk klein maar fijn. Zo indrukwekkend, al die gipsafdrukken van mensen en dieren in hun laatste strijd…wel morbide, dat zeker, maar zoooo fascinerend! Verzorgd door Times Discovery, ze zijn niet goedkoop (en er komt altijd nog een boel aan tax e.d. bovenop de prijs die je op de site ziet!) maar ze zijn wel echt heel goed in dit soort dingen! Vorig jaar ben ik naar de Toetanchamon tentoonstelling geweest en die was ook al zo mooi.

Boven sowieso indrukwekkend…tikje heiig, maar wel genieten..ik met mijn paraplu die dubbelt als parasol…van het is ZOOOO heet…..

TBeneden in het gebouw sandwiches gekocht en genuttigd in the seating area binnenin, met uitzicht op binnenplaats ( tegen de tijd dat we naar huis gaan, hebben we eindelijk geleerd dat we gewoon 1 portie met z’n 2-en moeten nemen….er hangt nog steeds een half brood hier voor de airco!..::o).

Ik heb Lily het een en ander over de kunst in het gebouw verteld en ze was gelukkig inmiddels toch wel onder de indruk. Buiten kwamen we ook een (de?) lego store tegen, dus meteen even binnen geweest…grappig, al die kleurtjes en gekke lego bouwwerken.

En toen: op naar Macy’s!

Blek, net een grote V&D…Okay…’grote’ dekt de lading niet echt….giga…giga…gigantisch! Maar we vonden er niet veel aan. Lily heeft na veel zoeken wel een korte spijkerbroek gekocht, maar dat was het dan ook. Zelf heb ik nog wel een ritje helemaal naar boven gedaan met de houten roltrap, want dat soort dingen kan ik wel eindeloos van genieten….onderweg zag ik de bruidsjurken afdeling en dat leek me leuk om eens te kijken, maar Lily bleek daar geen enkele interesse in te hebben….LOL.

En dus gauw die mega-drukke winkel uit en richting het Flatiron gebouw…en eindelijk langs betaalbare kleine winkeltjes.
Hoedjes gescoord (is hier helemaal mode) en ik heb een heuse nette tas voor 10$ gekocht….(ik en een nette tas, geen gezicht, maar ik ben er trots mee. B)-)

Op het zitplaatsje voor het Flatiron even gezeten met een broodnodig frisdrankje. Heel voorzichtig begon het iets koeler te worden en verdween de zon achter de horizon van hoge gebouwen.
En toen moesten we richting hotel, want ik had iets op het program waar we netjes voor moesten zijn…een verrassing.
Lily krijgt het al wel behoorlijk moeilijk met haar rug, zeker in combi met die onmenselijke hitte hier, maar wat extra morfine er tegenaan moest haar er door helpen…

De verrassing was een balletvoorstelling in het Metropolitan Opera House.
In de subway had ze zich nog overdressed gevoeld, maar eenmaal daar zeker niet! De meeste mensen zagen er echt sjiek uit, heel leuk. En het gebouw was prachtig. Ik had nog een leuke laatste shot willen maken op het eind, maar dat mocht niet. Zo overdreven, iedereen stond foto’s te maken!

De voorstelling was mooi. Het eerste gedeelte was er naar mijn smaak niet voldoende dans, maar wel veel kleurige kostuums. In de pauze stelde ik voor om naar huis te gaan, het gaat tenslotte vooral om de ervaring en niet zo zeer om het verhaal op het pordium. Maar de pijnstillers hadden hun werk goed gedaan en Lily vond het prachtig en dus bleven we.
En dat was maar goed ook, want de tweede helft was heel anders. Alles in witte gewaden, het waren de geesten die rondwaarden en dit al dansend vorm gaven. Echt heel erg mooi en hoewel zeer dramatisch, toch ook wel ontroerend.)

(sjeeemig...wel een confrontatie, ik ben echt 2x zo dik als (ja ma!!!!) 3 jaar geleden....::o)

Het bleef warm, dus onderweg een lekker softijsje gescoord (lijnen...? misschien thuis weer eens moed verzamelen...!) en daarna weer snel ons kussen opgezocht…..weer een heerlijke dag.

We zoeken het hoger op

Het begon al tegen het middaguur te lopen en we hadden per telefoon een afspraak gemaakt voor een helicoptervlucht om 3 uur. Dat was een kado van oma…die mij al maanden aan mijn hoofd had gezeurd van ‘je vergeet niet een vlucht in te plannen, hoor!!;…(Mijn programma begon namelijk steeds voller te worden! Gelukkig kon ik 1 week van tevoren door omstandigheden de vlucht naar NY veranderen en heb er toen meteen een dag extra erbij gepland…..yay)

Voor die vlucht heb ik een groupon kunnen gebruiken, maar we hadden er nog een: een sandwich van Jezali’s…en die groupon liep vandaag af, dus dat moest even geïnd worden.
Op dus naar die zaak en die bleek in het Limelight ‘winkelcentrum’ te zitten…(dat zal ook wel de reden zijn geweest dat ik de bon gekocht heb…)
Limelight is een verzameling chique winkels in een oude kerk. Zo leuk vormgegeven! Ieder heeft een kleurrijke, of juist zwart/witte, inrichting en de gangpaden zijn voorzien van spiegels, zodat het een soort doolhof wordt en je steeds voor een ander leuk zaakje staat terwijl je eigenlijk naar de uigang zoekt.

De sandwich was lekker en biologisch verantwoord…de bediening was super langzaam, dat wel, maar de inrichting en de smaak maakten alles weer goed.

Toen moesten we als een speer richting de Heliport…de metro bleef halverwege een tijd in pauzestand, dus dat schoot niet op! Daarna nog een stukje lopen en bleek dat er een snelweg tussen ons en de heliport lag…oh oh, hoe moest dat nou?
We vroegen het een politieman en die vertelde ons dat we nog 2 blokken verder moesten lopen om onder een brug door te kunnen…dat betekende dus ook nog een 2 blokken teruglopen….sjeemig..

Wij haastten en we kwamen even na 3-en aan…
De juf aan de telefoon had al gezegd dat de reserveringen storm liepen en ik was echt bang dat ze ons plekje zouden vergeven en wij lang zouden moeten wachten op een volgende plek.

Dat bleek gelukkig reuze mee te vallen. We konden, na een korte security check, naar binnen, kregen uitleg, moesten onze tassen in een locker doen en plaats nemen in de zwarte stoelen. Vijf minuten later werden we ge-upgrade naar blauwe stoelen nadat we eerst life vests omkregen. Via een tv scherm bij de balie een korte veiligheidsinstructie….nu ja, door de drukte daar absoluut niet te verstaan, maar het sprak allemaal wel voor zich.

Trouwens, we hebben de film niet uit kunnen kijken, want ineens was het tijd om te boarden. Er liepen nog wat bizarre gasten rond, dus wij hadden onderling al besloten welke we liefst niet in ons coptertje hadden…gelukkig kregen we die ook niet, we zaten samen met 2 oudere (van mijn leeftijd, dus) Franse dames…

Er was 1 stoel naast de piloot en een rij van 3 achterin. Zoals ik al inschatte, werd Lily aangewezen als de gelukkige voorin (wow!!!) en moesten wij ouwetjes het met de achterbank doen. Ik zat net te dubben of ik zou aanbieden in het midden te zitten (ik heb immers al zo’n vlucht gemaakt) toen de Françaises met d’r tweeën naar binnen gebonjourd werden….
ach, ik vond het eigenlijk wel super om weer aan het raam te zitten, dus ik heb dit puntje voor een goed karma maar laten schieten…

(Lily trekt hier expres een gekke bek, omdat we een bocht maakten en zeker 45 graden omlaag hingen)

De vlucht was echt zo mooi! Wat een uitzicht! We maakten af en toe dus dat soort scherpe bochten en dan kon je alles zo mooi zien liggen! Langs Governers Island, Lady Liberty, Ellis Island (Bri, ga je schamen, dit is echt een must!!) en via de Hudson naar het noorden, langs Central Park en op naar the Bronx om over het Yankee Stadium te cirkelen…..echt zo super!!
Terug langs de skyline van Manhattan en dan weer naar de heli stand…

Het was een ‘Deluxe’ vlucht van 20 minuten met Manhattan Helicopters en wat mij betreft niets dan lof! (ik had wat slechte reviews gelezen….lange wachttijden, korte vluchten, enzo, maar dat is ons dus absoluut niet overkomen!!!)
WOW WOW WOW…..!!!

Oma: super bedankt voor dat prachtige kado!!

Hierna hadden we nog even naar het Washington Square Park willen gaan, maar de tijd begon krap te worden, want we hadden een reservering bij het River Cafe onder de Brooklyn Bridge. Dit was een verjaardagskadootje van mij aan Lily, maar eigenlijk net zo zeer een kado aan mezelf, want hier zou ik nooit in mijn uppie naar toe gaan!

Dus wij naar het restaurant, weer op net.
De subway was zo moeilijk te vinden….af en toe had ik het gevoel in een twilight zone te zitten. Ik heb echt nooit problemen met de metro gehad, het is zo’n simpel en effectief systeem….maar dit jaar wilden de local 2 en 3 maar niet op komen dagen…er kwam wel een snelle 5 (?), die stopt ook in de buurt van ons eindpunt, dus daar zijn we ingesprongen.

Er werd steeds omgeroepen: ‘this is a 5 express train and the next stop is….’
Maar ondertussen reden we de route van een langzame 3…??!!
We vroegen het nog na aan een medereizigster…of liever, zij zag dat wij ‘confused’ waren en bood hulp, en het bleek inderdaad een 3. Dat er 5 op de bordjes stond en dat er steeds 5 werd omgeroepen, dat had ze niet eens gemerkt…
Nou ja….!?

Afijn, wij kwamen in ieder geval op de juiste halte terecht en na een korte, gezellige wandeling door de woonbuurten van Brooklyn ook precies op tijd bij het restaurant.
OMG, wat sjiek, zeg!! Compleet met een oude, zwarte pianist en vergulde versiering.
Zo’n 100 obers (in 2 klasses verdeeld: een wit jasje betekende water aanvullen, opruimen, borden neerzetten e.d./ een zwart jasje betekende orders opnemen en de boel delegeren).
Een slok water betekende dat je glas weer werd aangevuld. Naar de wc gaan en je servet op de stoel leggen, betekende dat een ober die opraapte, uitschudde en keurig opgevouwen naast je bord neerlegde. Dat soort dingen!

Het restaurant heeft een fixed price menu: een appetizer, een hoofdmenu en een toetje. Alles even uitdagend en mooi verzorgd. En….alles met de skyline van Manhattan als uitzicht!
Zo, dat was echt genieten, zeg! Absoluut een aanrader! Maar dus wel nette kleding, anders val je absoluut uit de toon….(en de tip wordt in verrekend in de bill, maar dat had ik helaas pas in de gaten nadat ik de gebruikelijke 20% al in het mapje had gedaan….auw….ze kwamen het wel netjes zeggen, maar ja, dat geld terugpakken, dat was beneath me…)

Terug naar de subway kwamen we langs spullen die bij het afval waren gezet en die op de heenweg al onze aandacht hadden getrokken…vooral de 2 grote lijsten die aan elkaar waren geknoopt…
Lily bleek zo nieuwsgierig welke afbeelding er verborgen ging, dat ze besloot het touw eraf te halen….dit was niet makkelijk en uiteindelijk werden sleutels als een mes gebruikt….
Ze stond vol passie te prutsen, en dat in haar nette jurkje (en mijn blouse, ze had het frisjes en daar heb ik absoluut geen last meer van…).
Ik heb echt bijna in mijn broek gepiest van het lachen! En een filmpje geschoten, als die gelukt is, plaats ik die thuis nog even..

Trouwens, er bleken geen schilderijen of andere afbeeldingen meer in de lijsten te zitten, dus dat was voor haar een grote anti-climax en voor mij een goede oefening voor mijn bekkenbodemspieren…

Als afsluiter wilde Lily nog het ESB op, maar dus wel in wat warmere kleren. Ach, het gebouw ligt hier 4 blokken vandaan, dus dat is zowat om de hoek.
En lekker rustig om die tijd. We konden zonder problemen naar boven.
O ja, en we hebben ook de skyride gedaan, want die zat toch bij de NY pas inbegrepen en we konden net de laatste voorstelling van die dag meepikken.
Is grappig, al zijn de beelden niet zo scherp (ik had het idee dat we eigenlijk een 3D bril hadden moeten hebben??), maar zonder pas zou ik dit skippen…

ESB: geel verlicht vandaag, mooie lichtjes, wat heiig, tikkie fris daarboven, maar even indrukwekkend als altijd.

Tjonge, rond half een waren we thuis en totaal af….
Deze dag hadden we ‘rustig aan’ willen doen, maar die is toch weer behoorlijk vol geraakt en behoorlijk indrukwekkend geweest….

Upper West

Even langs Imagine, dat gelukkig niet zo overdreven voorzien was van commerciële troep en daarna door het park op naar het Museum of National History (AMNH).
Ondertussen uiteraard de nodige eekhoorns gespot en wat zijn ze schattig:

In de ShSh aan de praat geraakt met een jongen die daar om de hoek woont. Hij meldde ons de specials en we hebben zijn advies opgevolgd. Alles wordt vers gemaakt, je krijgt een apparaatje als nummer dat gaat shaken als je order klaar is.
De jongeman bleek uit het Arizona te komen (de enige plek waar je In-N-Out burgers hebt, en waar de burgers nog net even beter zijn, maar ‘these are pretty good as well’…). Hij bleek attorney te zijn, toegelegd op internationale zaken….aah, vandaar dat je op 76 Street kan wonen! :D

Het eten deed zijn reputatie eer aan en die cheese fries, ik zou er absoluut verslaafd aan raken, gelukkig hebben ze dat niet in NL!!

Daarna dwars door CP naar het Guggenheim, want dat vind ik toch een museum wat je niet mag missen als toerist in NYC…
Ik had over the great lawn willen lopen, maar dat is ons niet gelukt,,,we waren plots aan de oostkant van het park en besloten daarna de beeline te lopen.

Vorige keer dat ik in het Gug was, vond ik de kunst niet boeiend, maar het gebouw des te meer. Dit keer hingen er juist schilderijen van kunstenaars die ik bewonder: Franz Marc, Gauguin, Kadinsky en een enkele Van Gogh (Bri, ik check de spelling later wel eens…)
En dus zo mooi! Lily heeft er ook van genoten.

(dit plaatje is van het net geplukt, hoor!)

Buiten weer allereerst een ijsje, op een bankje tegen de muur van het CP en onder wat ‘koele’ bomen….daarna met veel moeite naar de dichtstbijzijnde subway….sjok, sjok, sjoooookkkk.
Nog wel langs een mega dierenwinkel geweest, waar ik vooral de vissen Zo Zielig vond! Een soort dat zijn medevissen verorbert en dus veroordeeld is tot een bakje water ter grootte van een saladebakje van de groenteman….en daar stonden dan hele rijen met gekleurde vissies van….ah gossie…

Eigenlijk stond de Comedy Cellar op het program, maar het leek ons beter maar op tijd naar bed te gaan….we moesten zelfs moed verzamelen om nog wat avondeten bij de deli hier tegenover te kopen en naar het Park te strompelen om het daar te eten.

Er zou onweer komen, maar hoewel de lucht af en toe wel dreigend was, is het niet losgebarsten. Toch is de weersverwachting voor donderdag een stuk beter: 22 graden en less humid…..fingers crossed!! B)